Het schooljaar zit er bijna op, op die paar details na. Volledig nutteloos maar toch nog te doen: examens en jaarvorderingen. Beiden bezigheidstherapie maar volgens instanties die zich nooit echt in de klas begeven noodzakelijk.
Mijn werk voor de afstudeerleerlingen zit erop, de battle was een geslaagd project te noemen en ja, ik heb gewonnen. Toch blijf ik zeer gefrustreerd achter en denk ik dat een carrièrewending zich opdringt.
Mijn frustraties: we gaan er niet op vooruit: heel de maatschappij evolueert en alhoewel iedereen in het onderwijs het erover eens is dat we moeten mee-evolueren, is er niemand die zijn nek wilt uitsteken.
Ik heb geen enkele, echt geen enkele gepassioneerde collega.
Iedereen is het erover eens dat het anders moet toch blijft iedereen, werkelijk iedereen in zijn klaslokaaltje zitten en dezelfde leerstof verkopen als in de jaren 90, waarschijnlijk zelfs hetzelfde als in de jaren 50 of 60 en erger nog: zelfs op dezelfde manier.
Ik zie geen passie, geen wil om te veranderen dus eigenlijk houden we ons bezig met bezigheidstherapie want de overgrote meerderheid van de leerstof die we door de strot van de leerlingen willen jagen, kunnen ze net zo goed opzoeken. En die vaardigheden die ze dan wel nodig hebben om al die noodzakelijkheden op te zoeken, te beoordelen en te gebruiken die leren we ze niet aan! Ze kunnen niet zoeken, niet vinden en zeker niet beoordelen (zie het onderwijsprobleem).
En dat alleen omdat we ons erin berusten dat we geen materiaal hebben. Dat we toelaten dat we moeten werken in boeken ipv op computers/tabs/laptops.... Alleen omdat directies ons wijsmaken dat het niet gaat, waarom niet??? Dat vraagt niemand zich af. Omdat we toelaten dat hogere instanties slechte beslissingen nemen en massa's geld uitgeven aan nutteloze dingen ipv materiaal waar de leerlingen beter van worden.Sinds wanneer zijn wij als leerkrachten zo'n "loosers" om ons zo te laten doen en geen enkele reactie (op een beetje gegrommel na) te geven.
Wel ik vrees dat het antwoord is: omdat we lui zijn. Zolang we ons kunnen beschermen achter een directie die zogezegd het geld en het materiaal niet heeft, moeten wij ons hoofd er niet over breken om nieuwe lessen, nieuwe denkmethodes en een heel nieuwe aanpak uit te werken. Wel: we blijven gewoon de leerlingen vervelen en verbazen ons erover dat ze steeds minder gemotiveerd zijn en minder kunnen. Tja: eigen schuld, dikke bult. Als je iets interessants te vertellen hebt op een interessante manier, zijn de leerlingen niet verveeld en vinden ze het niet saai en zouden ze wel graag naar school komen. Alles kan beter maar in het onderwijs moet alles beter alleen willen de mensen in het systeem het niet beter en dat is erg, HEEL ERG want verandering komt van onderaf. Dus leerkrachten: neem je verantwoordelijkheid en maak het onderwijs nuttig, boeiend en vooral aangepast aan deze eeuw. Kom uit je klaslokaal en laat zien hoe het moet ipv te zeuren en te zagen over futuliteiten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten